Clubhouse Story #2 | Kroon op het werk
Rotterdam, 13 juni 2022
‘In dit bouwproject komt alles tezamen. Alles klopt hier. Dit is een uniek bouwproject. In ieder opzicht de kroon op mijn werk…’
Projectmanager René Verkerk draaide zijn hoofd over zijn rechterschouder, keek naar buiten en glimlachte. Trots. Dankbaar. Gelukkig. Zo moet genieten eruit zien.
Bij de drie woorden “alles klopt hier” kreeg ieder woord de lading die het verdiende. “Alles klopt hier” sloeg op de locatie van het hier – het kloppende hart van Rotterdam centrum, met “alles klopt hier” refereerde René uiteraard aan de allesomvattendheid van het bouwproject zélf en met “alles klopt hier” verwees René naar zijn eigen hart.
Door de eeuwen heen vond de stad Rotterdam zichzelf steeds weer opnieuw uit. Keer op keer veranderde hij van smoel, soms door de omstandigheden gedwongen, soms door zijn eigen eigengereidheid. Rotterdam en zijn bewoners staan niet bekend om hun zitvlees.
De eindverantwoordelijkheid dragen over een bouwtechnisch huzarenstukje op zo’n A-locatie in zijn Rotterdam mag geproefd worden als de kers op de taart van de 62 jarige projectmanager René Verkerk:
‘Ik ben een echte Rotterdammer ja, geboren en getogen. Iedere keer als ik langs de Boompjes of over de Willemsbrug rijd, word ik overvallen door een trots gevoel. Die skyline is zó gezichtsbepalend voor onze stad, dat ik me een bevoorrecht mens voel dat ik daarvan een onderdeel mag zijn.’
René heeft gelijk. Als onderdeel van de iconische en voor Nederlandse begrippen unieke skyline zal de Clubhouse Boompjes na de oplevering in 2024 op duizenden bierglazen, viltjes, modieuze klokken, spiegels, standhanddoeken, puzzels, balpennen en posters verschijnen. De Maasstad is booming en de merchandising ervan is de commerciële vertaling van het Rotterdamse oergevoel.
De ogen van René stralen.
‘Eind 2024 ben ik 65 en ga ik met pensioen. Dit is mijn laatste karwei. Na de voltooiing van de bouw volgt dan nog de financiële en administratieve afwikkeling en dan zit het erop. Alsof het zo moest zijn. Het is een uniek prestigieus project vanwege de ligging en in technische zin mogen we spreken van een extreem hoge moeilijkheidsgraad ja. De bouwput, het heiwerk, het bouwen van 2 hoge torens op zo’n kleine locatie met alle technische en logistieke uitdagingen. Het is millimeterwerk. Heerlijk. De lat ligt in ieder opzicht bijzonder hoog.’
Dat René vier decennia geleden in de bouwwereld terechtkwam mag geen echte verrassing heten. Zijn overgrootvader begon in de Pijperstraat in Rotterdam-Crooswijk zijn bouwbedrijf J. Verkerk & Zoon. Daarna kozen ook Renés grootvader en vader voor een carrière in de bouw.
‘Als klein jongetje van een jaar of tien ging ik al met mijn vader mee’, vertelt hij nu, ‘ik keek mijn ogen uit. Prachtig vond ik het! Na mijn aannemers- stafopleiding bij de HTS in Tilburg begon ik in 1984 als Manusje van Alles bij een klein bouwbedrijf aan de ’s Gravendijkwal. Van de echte bouw leerde ik daar meer dan op de HTS waar naast techniek ook veel aandacht werd besteed aan bedrijfseconomie, communicatie, sociologie en zelfs een stukje psychologie…’
Toch kwamen ook deze niet direct bouwgerelateerde aspecten René op latere leeftijd uitstekend van pas. Door de decennia heen doorloopt René alle facetten die te maken hebben met de bouw. Hij vindt het een heerlijk vak.
‘Voor mij is de bouwwereld meer dan de droge optelsom van berekeningen, meer dan cijfers en getallen alleen. Ik mag graag eens afstand nemen van de details en waan van de dag, om wat meer het gevoel, de dynamiek en creativiteit toe te laten. Pas dan kom je erachter wat er slimmer kan. Je moet ook openstaan voor een ander inzicht. Het gaat vooral om samenwerken van bedrijven en mensen. Buiten de technische kant kan en wíl ik ook genieten van de schoonheid van een bouwproject, van een pand. Genieten is geen plicht, maar een doel…’
De verrassend forse meiwind doet van zich spreken. De horizon deint mee op het ritme van de drijvende pontons nabij de Rederijbrug waarop het tijdelijke kantoor van Cordeel gehuisvest is. René lacht:
‘Ik heb heel veel met het water, moet je weten. Na mijn pensioen trek ik op zeker de wijde wereld in met mijn zeilboot… die wijde wereld wordt waarschijnlijk de Middellandse Zee. Ik wil niets plannen, gewoon kijken waar ik terechtkom. Ik ben altijd benieuwd wat er op me af gaat komen. Het is ook goed om af en toe met jezelf geconfronteerd te worden. Zo’n gevoel moet je toelaten. Het is soms spannend, maar altijd verhelderend en leerzaam.’
Zijn verlangen naar de vrijheid van het water is voor René broodnodig in zijn professionele wereld van deadlines, mathematische bouwtekeningen, gecompliceerde calculaties en strak geplande werkschema’s. Het een sluit het ander niet uit, het vult elkaar juist aan.
‘In Zeeland heb ik een grote kajuitzeilboot liggen en ik heb een kleinere uitvoering ervan op de Kralingse Plas liggen. Vanaf de Plas kan ik het toppie zien van de Koninginnetoren op de grens van Crooswijk en Kralingen waar ik ook aan gewerkt heb. Dan bekruipt me hetzelfde gevoel van trots van het onderdeel-zijn-van. Als ik dan een stukkie heb gevaren dan mag ik graag nog wat drinken in het clubhuis van de zeilvereniging. Sinds de naam Clubhouse Boompjes bekend was gemaakt, moest ik daar wel om lachen ja. Sindsdien reis ik feitelijk van clubhuis naar clubhuis waarbij ik hier óók nog eens op drijvende pontons werk.
Zoals ik al zei, bij dit bijzondere bouwproject komt voor mij persoonlijk echt alles samen…het is écht de kroon op mijn werk…’
Auteur: Marco Hendriks